تو قامت بلند تمنايي اي درخت.
همواره خفته است در آغوشت آسمان

بالايي اي درخت

دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار

زيبايي اي درخت.

وقتي که بادها

در برگهاي درهم تو لانه مي کنند

وقتي که بادها

گيسوي سبزفام تو را شانه مي کنند

غوغايي اي درخت.

سياوش کسرايي